FRANS NIEUWS*

 

BUSHOKJE

 

Ze voelden zich wel wat verloren,

hun kindje werd al gauw geboren.

Een bushokje in Montmoitier

werd een schuilplaats voor die twee.

Er is veel begrip van de reizigers dus,

die wachten nu buiten op de bus.

DECEMBER

 

Als de laatste blaadjes gevallen zijn, breekt er altijd even een beetje saaie periode aan. Het is vochtig, mistig en de dagen worden steeds korter. Het lijkt zijn weerslag te hebben op de mensen, die maar het liefst binnen blijven. Soms kun je het hele dorp door wandelen zonder een mens tegen te komen.

 

In de maand december, komt er weer een beetje leven in de brouwerij. Het koor repeteert voor een Kerstconcert, en er hangen affiches voor uitvoeringen en feestelijke bijeenkomsten. Er wordt een Kerstmarkt georganiseerd. De brandweer komt met zijn jaarlijkse kalender aan de deur en diverse liefdadigheidsinstellingen maken dankbaar gebruik van het feit, dat dit jaargetijde, de harten week maakt en daarmee de bereidheid om eens diep in de beurs te tasten. In dit gedeelte van Frankrijk wordt zelfs Sint Nicolaas gevierd. In tegenstelling tot Nederland, komt Sint in de meeste dorpen en steden aan op een ezel. Aangezien ons dorp een haven heeft, zou je verwachten, dat de Sint daar met een boot aan komt, maar dat is toch niet het geval. Zelfs een kind zou begrijpen, dat met al die sluizen een reis door het kanaal weken in beslag zou nemen. Om die reden, hebben ze hier gekozen voor sneller vervoer. De Sint zit met zijn knecht op een platte kar die door een tractor wordt voort getrokken. Sint Nicolaas zelf is niet zo verschillend van die in Nederland. Zijn knecht is een heel ander verhaal. Niets van; "Zijn knecht staat te lachen en roept ons reeds toe". Père Fouettard (fouet=zweep) zoals hij hier heet, is een griezelige boeman met een zwarte baard in dierenvellen gehuld, die dreigend met kettingen rammelt en met de zweep slaat. Voor zover ik weet, zijn er hier nog geen actiegroepen actief die een vriendelijker uiterlijk voor deze knecht willen afdwingen. Maar ja, hij is dan ook niet zwart en heeft hooguit wat vuile vegen in zijn gezicht.

Fransen hebben veel moeite om afscheid te nemen van de feestversiering. Het hele jaar door kun je hier de kerstmannen vrolijk tegen de gevels op zien klauteren, om in december vervangen te worden door nieuwe exemplaren, want een doorsnee Kerstman is er natuurlijk niet op gebouwd om een jaar lang in weer en wind dienst te doen.

Ook gemeenten hebben er moeite mee om de kerstversiering telkens te verwijderen.

Sommige laten de verlichting dan ook het hele jaar hangen. Een dorpje bij ons in de buurt heeft op het gemeentehuis met lampjes de tekst “Bonne Fête” aangebracht. Altijd toepasbaar, dus dat kan gewoon blijven hangen. Even de stekker in het stopcontact en het feest kan beginnen. Wat voor feest het op dat moment ook mag zijn. Simpeler kan toch niet!

Na ruim 25 jaar hebben we ons huis ( Op de foto iets rechts van het

midden) in Fontenoy verkocht en zijn weer naar onze geboortestad

Amsterdam verhuisd. Dat betekent niet, dat er een einde komt aan

de Franse verhalen, want de vele herinneringen, die vaak nog 

niet opgeschreven zijn, hebben we gewoon meegenomen.