Toen ik na
een wandeling langs het kanaal weer bij het dorp terug kwam, hoorde ik op de steile
helling achter een van de huizen wat geritsel in de struiken. Toen ik wat beter
keek, zag ik dat daar een oude man lag die verwoede pogingen deed om tegen de
helling omhoog te klimmen. Kennelijk was hij gevallen en probeerde hij uit alle
macht weer overeind te komen. Met zijn hand hield hij een stuk touw vast dat
boven aan een hek bevestigd was. en met zijn benen probeerde hij tevergeefs
houvast te vinden op de steile helling. Hoewel hij mijn vraag of het wel ging,
bevestigend beantwoordde, zag ik al gauw dat het hem alleen nooit zou lukken.
Na een paar mislukte pogingen, waarbij ik telkens weer op de gladde helling
uitgleed, kon ik eindelijk bij hem in de buurt komen.
Met veel
moeite kon ik zijn rechterbeen omhoog brengen, zodat hij houvast kreeg achter
een boomstronkje en zichzelf een paar centimeter omhoog kon duwen.
Toen ik dat
ook met zijn linker been probeerde, vond ik dat hij maar weinig meewerkte, en
ik probeerde daarom zijn knie te buigen, zodat ik ook zijn andere voet achter
een tak zou kunnen zetten.
Gelukkig had
ik zelf inmiddels wat houvast gevonden in de vorm van een vermolmd paaltje,
waardoor ik wat meer kracht kon zetten. Door met mijn vrije hand tegen zijn
schoen te duwen, konden we met veel moeite weer een halve meter winst maken,
die al snel weer teniet werd gedaan, omdat het paaltje waar ik me aan vast
hield met een droge tik afknapte. Zelf gleed ik weer een meter naar beneden. De
man bleef gelukkig hangen, omdat hij zijn rechtervoet achter een boomstronk
had. Bovendien hield hij met één hand nog steeds het touw omklemd. Omdat ik zag
dat het bloed inmiddels uit zijn ontvelde hand stroomde, begreep ik wel dat er
gauw iets moest gebeuren. Er was niemand in de buurt, en ik kon hem niet in de
steek laten om hulp te halen, dus ik moest het echt zelf proberen op te lossen.
Toen ik met
veel moeite weer op gelijke hoogte met de voeten van de man was, besloot ik
mijn knieën telkens iets hoger stevig in de grond te duwen. Op die manier kon
hij mijn knieën als opstapje gebruiken en daardoor telkens iets hoger komen.
Hoe lang het
alles bij elkaar geduurd heeft weet ik niet, maar het leek wel uren.
Toen we
allebei uitgeput en nog nahijgend eindelijk boven stonden, vertelde hij dat hij
de braamstruiken op de helling weg had willen knippen en daarbij gevallen was.
Omdat na een ernstig ongeluk zijn linker been was vast gezet, zodat hij het
niet meer buigen kon, was het moeilijk om daarna nog overeind te komen. Nu
begreep ik ook waarom het me maar niet wilde lukken zijn knie te buigen, en was
ik achteraf wel blij dat ik niet nóg meer mijn best gedaan had om dat voor
elkaar te krijgen. Bovendien was hij praktisch blind, zodat hij niet kon zien
waar hij zich vast moest pakken. Toen ik vroeg hoe oud hij eigenlijk was, bleek
hij de negentig al gepasseerd te zijn Op mijn vraag of het wel verstandig was
om dan nog op zo’n steile helling te gaan werken, antwoordde hij dat die dingen
nu eenmaal moesten gebeuren.
Of ik nog
even binnen wilde komen, want hij wilde me wel graag bedanken. Hij was namelijk
mandenmaker geweest en dan kon hij me als dank een mand geven. Nou, dat kwam
wel heel goed uit, want de mand waarin ik altijd het hout voor de kachel
haalde, had het net begeven, en ik was hard aan een nieuwe toe. We kwamen door
een schuur waar de prachtigste manden stonden opgestapeld. Maar daar moesten we
niet zijn, volgens hem, want binnen had hij echt iets bijzonders. In de
huiskamer aangekomen, maakte hij een dressoir open waaruit hij een piepklein
mandje te voorschijn toverde, nét geschikt om er een paar paaseitjes in te
doen.
Natuurlijk
heb ik het geschenk onder veel dankbetuigingen aanvaard. In ieder geval is het
een mooie herinnering aan een geslaagde reddingsactie.
VOOR WIE OVERWEEGT NAAR HET
FRANSE
PLATTELAND TE VERHUIZEN.
Het verkeer
geeft hier veel overlast
er wordt gepoept en ook geplast.
Ook uitlaatgassen zijn hier zat
dus blijf maar liever in de stad.
Op mijn Facebook pagina is ander en soms actueler Frans en Amsterdams nieuws te vinden: https://www.facebook.com/frans.brugman.73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten