FRANCE GALL

Kort geleden is France Gall overleden. Dat ik het nu pas hoorde, komt waarschijnlijk omdat er veel minder aandacht aan is besteed dan aan het overlijden van bijvoorbeeld Johny Halliday.  In 1965 won ze het Eurovisie Songfestival in Napels met het liedje Poupée de cire, poupée de son Voor mij is ze een idool uit mijn jeugdjaren. Ik had zelfs een foto van haar op mijn jongenskamertje hangen. Naast die van Francoise Hardy. Op allebei was ik stiekem een beetje verliefd. Het waren totaal verschillende types. Ik heb nooit echt kunnen kiezen waar mijn voorkeur nou naar uitging, maar van liefdes vanaf een foto kun je er gelukkig zonder bezwaar meerdere hebben. France had iets onschuldigs en onbevangends in haar stem. Dat sprak me toen erg aan. Haar liedjes waren ook vrij onschuldig, althans, dat heb ik tot kort geleden altijd gedacht. Laatst hoorde ik, dat het liedje Les sucettes (de lolly's), dat door Serge Gainsbourg is geschreven en waarmee France vaak likkend aan een lolly optrad een erotische lading had die de toen 15 jarige France geheel was ontgaan. Zou Jane Birkin eigenlijk wel geweten hebben, waar het allemaal over ging toen ze dat nummer Je t'aime. moi non plus met Serge Gainsbourg heeft opgenomen.