FRANS NIEUWS*

 

ALLES OVER KUSSEN

 

Is het jullie ook al eens opgevallen hoe snel je aan een bepaalde situatie went. Neem nou bijvoorbeeld kussen. Het lijkt er een beetje op, of dat inmiddels een oud gebruik uit vervlogen tijden is. Wat mensen zoal binnenshuis uitspoken weet je natuurlijk nooit, maar in de openbare ruimte wordt er nauwelijks meer gekust. Nu er weer licht aan het einde van de tunnel gloort is het hoogtijd voor een opfriscursus.

In Frankrijk wordt er vaker en makkelijker gekust dan in Nederland. Als je bij een bezoek aan vrienden kennis maakt met een vrouw, dan is de kans groot dat je bij vertrek door haar gekust wordt. Het is wel zaak, dat in dat geval het initiatief door de vrouw genomen wordt. Sommige Nederlanders hebben er moeite mee, maar toch heeft het wel iets... dat kussen. Ik vind het altijd leuk om te zien, hoe jongelui elkaar begroeten vóór de school in gaat. De jongens geven elkaar een hand, de meisjes kussen de meisjes, de meisjes kussen de jongens, en de jongens kussen de meisjes. Even dat persoonlijk contact; lijkt me goed voor de sfeer en de onderlinge verstandhouding. Dat deze gewoonte met name bij grote bedrijven jaarlijks wel zo'n 2 à 3 dagen aan arbeidstijd kost moeten we maar op de koop toe nemen.

Wat me wel opvalt is de nonchalance, waarmee vaak gekust wordt. Beide armen blijven slap langs het lichaam hangen of blijven soms zelfs in de zakken zitten.

Een probleem met kussen is, dat je niet weet hoe veel keer je dat nou moet doen.

Zolang je in je eigen omgeving blijft, valt het allemaal nog wel mee, maar Frankrijk is een groot land en de kusgewoonten zijn hier en daar nogal verschillend.

Vrienden van mij zijn nogal reislustig en bezoeken verschillende streken in Frankrijk. Als ze terug komen, nemen ze altijd weer de nieuwste trends op kusgebied mee. Dat kan variëren van één tot wel vijf keer. Heel verwarrend allemaal.

Onlangs is er een landkaart uitgegeven, waarop je kunt zien, hoe vaak er waar gekust wordt. Altijd handig om bij de hand te hebben, want er is niets ongemakkelijker, dan een kus die zomaar in de lucht blijft hangen.

In Bretagne wordt maar één keer gekust. Ze moeten daar niets hebben van de fratsen van de Parijzenaren, die de Bretonse kustplaatsen bezoeken. In het Bretonse Brest is zelfs een club opgericht tot behoud van de Bretonse kus. Het uitspreken van de naam van die club duurt aanzienlijk langer dan het geven van een gemiddelde kus. n.l. Groupement de Réhabilitation de l’Usage de la Bise Unique à Brest. (GRUBUB) Oftewel, Club tot herstel van de enkele zoen in Brest. Eenvoudiger kunnen ze het niet maken.

 

Voor de serieuze lezer: Het getoonde kaartje is waarschijnlijk niet up to date. De schrijver van dit stukje neemt geen enkele verantwoordelijkheid voor de gevolgen die zouden kunnen ontstaan bij het geven van de verkeerde hoeveelheid kussen ten opzichte van de plaats waar die worden gegeven.